گزارش «خودروکار» از سالی که بر صنعت خودروی ایران گذشت؛
سال بن بست قراردادهای خودرویی
اسفند ماه سال گذشته بود که منصور معظمی، رییس هیات عامل ایدرو از امضای ۵ قرارداد خودرویی در سال ۹۶ خبر داد اما شاید خود او هم فکر نمیکرد که شرایط به گونه ای رقم بخورد که پیش بینی او درست از آب در نیاید.
به گزارش خبرنگار خودروکار، این عدد ۵ قرارداد خودرویی بارها از سوی رییس هیات عامل ایدرو تکرار شد و علاوه بر آن محسن صالحی نیا، معاون امور صنایع وزیر صنعت نیز سال گذشته در همین ایام، خبر از عملیاتی شدن دو قرارداد سایپا-سیتروئن و رنو-ایدرو داده و علاوه بر آن سخن از امضای قرارداد ایران خودرو و بنز در فروردین ماه سال ۹۶ داده بود. وعده هایی که اگر مروری بر سالی که گذشت داشته باشیم، متوجه می شویم نه تنها تحقق نیافته بلکه به سالی دیگر موکول شده است.پایان بن بست رنو-ایدرو
قرارداد رنو-ایدرو که قرار بود از ابتدای امسال وارد فاز اجرایی شود، در مرداد ماه سال جاری رسما امضا شد تا وعده اجرا شدنش در همان ابتدای کار ۵ ماه به تعویق بیافتد. اما این پایان ماجرا نبود و این قرارداد با خلف وعده طرف ایرانی برای در اختیار قرار دادن سایت بن رو، به بن بست خورد. بن بستی که راهگشایی اش از ماهی به ماه دیگر وعده داده می شد، نهایتا در اسفند ماه امسال خبر رسید که سایت بن رو در اختیار این قرارداد قرار گرفته تا فاز اجرایی اش به سال ۹۷ موکول شود. اینگونه بود که رنویی ها پس از دو سال توانستند از فضای پسابرجام برای سرمایه گذاری خود بهره برند.
ستاره های بنز فقط به سنگین وزن های ایران رسید
دومین قراردادی که قرار بود در فروردین ماه ۹۶ به امضا برسد، قرارداد بنز و ایران خودرو برای تولید خودروهای سنگین و همچنین سواری بنز در ایران بود. قراردادی که تفاهم نامه آن چند هفته پس از آغاز اجرایی شدن برجام در زمستان ۹۵ به امضا رسیده بود اما این قرارداد هم به سرنوشت قرارداد رنو دچار شد و بالاخره پس از یک تاخیر طولانی در شهریور ماه سال جاری، فقط در حوزه خودروهای تجاری به امضا رسید.
سایپا-سیتروئن در پیچ تولید ماند
قرارداد سایپا کاشان با سیتروئن فرانسه نیز به همان چالشی دچار شد که قرارداد رنو مبتلا شد. وقتی ایران خودرویی ها فرآیند تولید خود با پژو را به سرعت آغاز کردند، شاید کسی فکرش را نمیکرد که سیتروئن به عنوان بخشی مشترک با پژو، نتواند مراحل تولید و سرمایه گذاری را پشت سر بگذارد و یکسال دیگر را صرفا با آماده سازی خطوط تولید و بدون هیچ خروجی در ایران پشت سر بگذارد.
سایپا-سیتروئنی که قرار بود از اردیبهشت ماه سال ۹۶، به گفته معاون وزیر صنعت به تولید خودرو بپردازد، به غیر از حضور در نمایشگاه های خودرویی، نتوانست هیچ خروجی عملیاتی دیگری داشته باشد و اینگونه شد که صالحی نیا ناچار شد در آخرین نشست خبری اش در سال ۹۶، وعده تولید محصول این قرارداد را به اردیبهشتی دیگر موکول کند.
فولکس واگن از سیاست های ایران ترسید
مهمترین قرارداد خودرویی اما با سیاست گذاری های یک شبه وزارت صنعت، به باد رفت. در حالیکه ماموت به نمایندگی از بخش خصوصی قرار بود در شهریور ماه امسال با فولکس واگن آلمانی قرارداد امضا کند، این خودروساز بزرگ به دلیل سیاست های وزارت صنعت در مواجهه با موضوع واردات خودرو، از امضای قرارداد تولیدی پا پس کشید و صرفا اجازه واردات محصولاتش به ایران را داد. که البته گرچه همین فضای مه آلود واردات موجب شد ماموتی ها بتوانند با سود بیشتر به قیمت گذاری محصولات وارداتی شان بپردازند اما حقیقت تلخ این است که سیاست های دولتی به جای آنکه مشوق جذب سرمایه گذاران خارجی باشد، موجب فرار آنها شد.
سال ۹۶ را در یک نگاه می توان سال بن بست قراردادهای خودرویی نامید. گرچه در این بین خودروسازانی نظیر گروه بهمن توانستند، بدون هیاهو پای خودروسازان خوبی چون هاوال را برای تولید به ایران باز کند و کرمان موتور نیز تولید محصولات هیوندای در ایران را آغاز کرد اما در وعده دولتی ها تقریبا به هیچ نتیجه ای نرسید و همگی در بن بست ماند. حالا باید منتظر ماند و دید که آیا سال ۹۷، می تواند دیوار محکم این بن بست ها را بشکند.
عسل داداشلو
انتهای پیام/
روزنامه های اقتصادی
آخرین اخبار
